Alhamdulillah,
pada kali ini saya hendak berkongsi tentang satu fenomena di dalam negara kita.
Pada setiap hari sabtu, saya akan berkunjung ke pasar malam Tanjong Malim untuk
membeli sedikit barang basah dan makanan. Acapkali saya ke sana, saya sering
melihat fenomena peminta sedekah yang menagih simpati daripada orang ramai
untuk menghulurkan wang kepada mereka. Bukan seorang atau dua orang sahaja,
malah ramai peminta sedekah yang menjalankan kegiatan mereka di situ. Ada yang
terdiri daripada kanak-kanak, orang dewasa, orang tua, kaum lelaki mahupun kaum
wanita. Terdapat dalam kalangan mereka
yang menghadapi kecacatan pada tubuh fikizal namun terdapat juga yang mempunyai tubuh badan yang lengkap tetapi
masih menjadi peminta sedekah. Saya pun tidak pasti dengan segelintir manusia
ini yang masih mempunyai tubuh badan yang sihat tetapi masih mengharapkan
bantuan daripada orang ramai. Adakah mereka ini dapat dikategorikan sebagai
manusia yang malas untuk berusaha dan bekerja? Saya pun tidak pasti. Mungkin
juga mereka ada alasan mereka yang tersendiri yang tidak kita tahu. Setiap kali
saya melihat kanak-kanak ataupun golongan orang tua yang meminta simpati
daripada orang ramai, terbit rasa kasihan di hati ini. Banyak persoalan yang
timbul di benak fikiran. Adakah nasib mereka akan berterusan begini sepanjang
hidup mereka? Pada peringkat umur kanak-kanak ini, mereka sepatutnya hidup
dalam suasana yang normal, yang dibelikan pelbagai alat permainan, yang
diberikan kasih sayang, pendidikan dan sebagainya. Golongan tua pula merupakan
waktu untuk mereka berehat di rumah dan melengkapkan diri dengan beribadah.
Namun, fenomena yang berlaku adalah sebaliknya. Mereka terpaksa duduk dan tidur
di tepi-tepi jalan dan hanya mengharapkan simpati daripada orang ramai sahaja.
Saturday, 13 October 2012
Aduhai, Si Penagih Simpati !
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment